Λίμπκνεχτ, Βίλχελμ

(Wilhelm Liebknecht, Γκίσεν, Έσεν 1826 – Βερολίνο 1900). Γερμανός δημοσιογράφος και σοσιαλιστής πολιτικός. Σπούδασε παιδαγωγικά στο Βερολίνο, αλλά δεν άσκησε ποτέ το επάγγελμα του παιδαγωγού. Έλαβε ενεργό μέρος στο κίνημα της νεολαίας του Βερολίνου το 1846, καθώς επίσης στα επαναστατικά κινήματα του Μπάντεν δύο χρόνια αργότερα. Διώχθηκε και αρχικά κατέφυγε στην Ιταλία και κατόπιν στο Λονδίνο, όπου συνδέθηκε με τους Μαρξ και Ένγκελς. Από το 1850 αποτέλεσε δραστήριο μέλος της Ένωσης των Κομουνιστών. Το 1862 επέστρεψε στη Γερμανία, όπου ασχολήθηκε με τη δημοσιογραφία και αγωνίστηκε για την πολιτική συνένωση των εργατών και την προβολή των ιδεών της Α’ Διεθνούς. Το 1867 εξελέγη βουλευτής και έπειτα από δύο χρόνια ίδρυσε το Σοσιαλδημοκρατικό Εργατικό Κόμμα. Αντιτάχθηκε στην επεκτατική πολιτική της Γερμανίας κατά τον πόλεμο εναντίον της Γαλλίας (1870) και υπερασπίστηκε την Κομούνα του Παρισιού το 1871. Το 1874 έγινε μέλος της γερμανικής βουλής και τον επόμενο χρόνο (1875) διαδραμάτισε πρωταγωνιστικό ρόλο στη συνένωση όλων των σοσιαλδημοκρατικών φορέων. Έγραψε τα βιβλία με τίτλο Η Ιστορία της Γαλλικής Επανάστασης (1887-90) και Τι είναι οι σοσιαλδημοκράτες και τι επιδιώκουν (1894).